Ρεαλιστικές λύσεις για την έλλειψη εργατικού δυναμικού

Είναι γνωστό ότι το πρόβλημα της συρρίκνωσης του εργατικού δυναμικού στη χώρα επιδεινώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, αγγίζοντας νευραλγικούς κλάδους της οικονομίας.

Ιδιαίτερα στον πρωτογενή τομέα, οι ελλείψεις είναι χιλιάδες. Από την πλευρά των παραγωγικών φορέων της Περιφέρειας, των αγροτικών συνεταιρισμών και των ενώσεων καλλιεργητών, εκφράζεται όλο και πιο έντονα η αγωνία για το ενδεχόμενο επιβράδυνσης της αγροτικής παραγωγής – και κατ’ επέκταση των τοπικών οικονομιών. Το ζήτημα, όμως, πέρα από τη γεωργία, εντοπίζεται στο σύνολο της οικονομίας, σε κλάδους όπως οι κατασκευές, ο τουρισμός, η εστίαση, το εμπόριο. Απειλεί τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα χιλιάδων ελληνικών επιχειρήσεων.

Η πολιτική της παροχής κινήτρων σε ανέργους, ώστε να μετακινηθούν και να εργαστούν στην αγροτική παραγωγή, σε Περιφέρειες όπου υπάρχει ανάγκη, δεν φαίνεται να βρίσκει μέχρι τώρα ανταπόκριση. Η ενθάρρυνση της παλιννόστησης ανθρώπων που έφυγαν τα προηγούμενα χρόνια στο εξωτερικό και ενίσχυση της απασχολησιμότητας των γυναικών και των νέων, είναι μέτρα απαραίτητα για την αύξηση του αριθμού των Ελλήνων στην αγορά εργασίας, ωστόσο χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν. Θα πρέπει, παράλληλα, να υπάρξουν παρεμβάσεις για την εισαγωγή πρόσθετων εργατικών χεριών, ιδιαίτερα σε δουλειές τις οποίες οι Έλληνες δεν επιλέγουν. Η μετάκληση εργαζομένων από τρίτες χώρες είναι μια από τις λύσεις που εφαρμόζονται, είναι προφανές όμως ότι δεν αρκεί, καθώς ο αριθμός των εγκρίσεων παραμένει σημαντικά χαμηλότερος σε σύγκριση με το πλήθος των αιτήσεων.

Εάν δεν αντιμετωπιστεί με άμεσα μέτρα, το πρόβλημα της έλλειψης εργαζομένων κινδυνεύει να εξελιχθεί σε σημαντική τροχοπέδη στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χώρας. Είναι, επομένως, σκόπιμο να εξετάσουμε ρεαλιστικές, βιώσιμες λύσεις στο πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής, όπως είναι η λελογισμένη ένταξη στην αγορά εργασίας μεταναστών και αιτούντων άσυλο, με σαφείς  όρους και κανόνες και με προϋποθέσεις πολιτιστικής ενσωμάτωσης.

Ήδη ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία έχουν αναλάβει σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες, αναζητώντας τρόπους να ενισχύσουν το εργατικό τους δυναμικό και την παραγωγικότητα των οικονομιών τους, σε τομείς που παρουσιάζουν ελλείψεις σε προσωπικό. Μάλιστα πολλές από αυτές, όπως η Ισπανία, παράγουν προϊόντα, που ανταγωνίζονται στις αγορές τα ελληνικά.

Η Ελλάδα, μια χώρα που αντιμετωπίζει με όλο και μεγαλύτερη ένταση την έλλειψη εργατικών χεριών, δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια. Είναι ώρα να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα με ρεαλισμό, δίνοντας τη δυνατότητα νόμιμης απασχόλησης σε αλλοδαπούς εργάτες, που διαμένουν επί σειρά ετών στη χώρα μας – και με αυτό τον τρόπο να μετατρέψουμε τη νόμιμη μετανάστευση, σε μοχλό για την κάλυψη των αναπτυξιακών αναγκών της ελληνικής οικονομίας.